Napoleon, znany również jako mille-feuille, to ciasto, które już od kilku stuleci cieszy się ogromną popularnością na całym świecie. Wymaga od cukiernika cierpliwości, umiejętności i pasji do tworzenia wypieków, ale nagrodą za tę pracę jest niepowtarzalny smak, który zdobywa serca smakoszy. Dlaczego jednak ciasto Napoleon jest tak bardzo lubiane? Jakie są jego korzenie i skąd wzięła się nazwa? Ten artykuł udziela odpowiedzi na te pytania i rzuca nowe światło na historię kultowego deseru.
Unikalna struktura
Jednym z kluczowych czynników, które przyczyniają się do popularności ciasta Napoleon jest jego unikalna struktura – każda z warstw ciasta francuskiego jest chrupiąca i delikatna, każda z nich jest też przełożona kremem, który dodaje deserowi trudnej do przekazania w słowach, ale jakże pysznej konsystencji! Przechodząc pod to łącze możesz zamówić ten przepyszny deser prosto do siebie do domu i upewnić się o tym osobiście.
Tworzenie ciasta Napoleon to prawdziwa sztuka. Wymaga precyzyjnego przestrzegania przepisu, cierpliwości i umiejętności. Każda warstwa ciasta francuskiego musi być idealnie cienka i równomiernie upieczona, a krem musi być gładki i delikatny. Te wymagania sprawiają, że ciasto Napoleon jest często uważane za wyzwanie dla cukierników, ale także daje możliwość pokazania swoich umiejętności i kreatywności.
Pochodzenie
Mille-feuille, co w tłumaczeniu oznacza „tysiąc liści”, jest francuskim ciastem, którego nazwa pochodzi od jego charakterystycznego wyglądu – składa się ono z wielu cienkich warstw ciasta francuskiego. Choć dokładne pochodzenie deseru jest nieznane, wiadomo, że ciasto francuskie, z którego ten deser jest wykonywany, ma długą historię, sięgającą czasów starożytnego Egiptu. Wersja, którą znamy dzisiaj, najprawdopodobniej pochodzi z Francji z XVII wieku.
Napoleon: ciasto, znane na całym świecie
Popularność ciasta Napoleon jest również widoczna w jego różnorodności na całym świecie. Dostosowując przepis do lokalnych smaków i tradycji, kuchnie różnych krajów stworzyły swoje unikalne wersje tego deseru.
Na przykład w Grecji to ciasto jest znane jako μιλφέιγ, co jest transkrypcją słowa mille-feuille za pomocą alfabetu greckiego. Pomiędzy warstwami ciasta znajduje się krem, a na wierzchu jest bita śmietana.
W Hongkongu, Napoleon jest przekładany kremem maślanym, bezą i orzechami włoskimi. W Chinach kontynentalnych produkt jest nieco inny i różni się w zależności od regionu i poszczególnych cukierni, ale zazwyczaj składa się z górnej i dolnej warstwy grubego ciasta francuskiego, najczęściej wykonanego z tłuszczu roślinnego zamiast masła.
W węgierskiej wersji, zwanej krémes, ciasto jest udekorowane bitą śmietaną i karmelem.
We Włoszech, mille-feuille jest znane jako mille foglie i zawiera podobny krem. Istnieje także wersja wytrawna, która składa się z ciasta francuskiego przekładanego szpinakiem, serem lub pesto. Inną istotną różnicą jest to, że włoska odmiana często składa się z warstwy ciasta francuskiego przekładanego warstwami biszkoptu (np. od dołu do góry: ciasto francuskie, biszkopt, truskawki i śmietana, a następnie ciasto francuskie).
W Iranie, ciasto to jest nazywane شيرينى ناپلئونى (shirini-e Nâpel’oni, dosłownie: Napoleońskie słodkie ciasto”). Składa się z cienkiego ciasta francuskiego i często jest posypane cukrem pudrem.
Na Litwie, Napoleon, czy też Napoleonas, jest dość podobny do rosyjskiego Napoleona. Przepis nieznacznie się różni, ponieważ Litwini dodają warstwy nadzienia z owoców, takich jak morele. Ciasto to często kojarzy się ze ślubami lub świętami i często jest dawane jako prezent.
A czy Ty próbowałeś kiedykolwiek Napoleona? Czy to ciasto Ci smakowało?
Leave a Reply